Oxidative Stress Markers in GnRH Agonist and Antagonist Protocols in IVF
Abstract in English
Background: Our aim was to study the effect of GnRH agonist and antagonist protocols of ovarian stimulation on oxidative stress parameters in serum and the influence of oxidative stress parameters change on the outcome of IVF cycles.
Methods: This prospective study included 82 patients who underwent IVF procedures. We determined SOD, MDA and SH groups in serum. Serum samples were obtained between the second and fourth day of the cycle and on the day of HCG administration during ovarian stimulation.
Results: Patients were divided into two groups depending on the protocol of stimulation. The mean total and mature oocytes number and number of fertilized oocytes were higher in GnRH agonist group. There was no significant difference in biochemical pregnancy, miscarriage and live-birth rate in both groups. Mean serum SOD was significantly lower, while mean serum MDA and SH groups were significantly higher after ovarian stimulation. Delivery rate was higher in patients without OS while miscarriage rate was higher in patients with OS.
Conclusions: Our study confirmed that there is a difference in the concentration of oxidative stress parameters before and after ovarian stimulation. IVF outcome is better in patients without OS after ovarian stimulation. However, the protocol of ovarian stimulation is neither associated with a change in oxidative stress parameters nor with the outcome of ART procedures.
Conflict of interest statement: The authors stated that they have no conflicts of interest regarding the publication of this article.Abstract in Serbian
Uvod: Cilj studije bio je da se ispita uticaj protokola stimulacije sa GnRH agonistima i antagonistima na parametre oksidativnog stresa u serumu, kao i uticaj poremećaja parametara oksidativnog stresa na ishod IVF ciklusa.
Metode: Istraživanje je obuhvatilo 82 pacijentkinje koje su bile uključene u postupak vantelesnog oplođenja (VTO). Određivali smo sledeće markere oksidativnog stresa u serumu: aktivnost SOD, koncentraciju MDA i SH grupe. Uzorci su bili uzimani između drugog i četvrtog dana ciklusa i na dan administracije hCG u toku stimulacije.
Rezultati: Pacijenti su bili podeljeni u dve grupe zavisno od primenjenog protokola stimulacije sa GnRH agonistima i GnRH antagonistima. Prosečan broj jajnih ćelija, broj zrelih jajnih ćelija i broj fertilisanih jajnih ćelija bili su veći u grupi sa GnRH agonistima. Nije bilo značajne razlike u stopama biohemijskih trudnoća, pobačaja i stopama živorođenosti između dve grupe. Prosečne vrednosti aktivnosti SOD u serumu bile su značajno niže, dok su prosečne vrednosti koncentracija MDA i SH grupa bile značajno više posle završene ovarijalne stimulacije. Stope porođaja bile su veće kod pacijentkinja bez oksidativnog stresa, dok su stope pobačaja bile više kod pacijentkinja sa prisutnim oksidativnim stresom posle stimulacije.
Zaključak: Naša studija je potvrdila da postoji razlika u koncentracijama markera oksidativnog stresa u serumu pre i posle stimulacije, nezavisno od protokola stimulacije. Ishod IVF postupka je bolji kod pacijentkinja kod kojih oksidativni stres nije aktiviran posle ovarijalne stimulacije. Protokol stimulacije nije uticao na promenu parametara oksidativnog stresa u serumu, niti na ishod IVF postupka.
Find out more by clicking this link.